Russian version English version Nederlandse versie

'Hongerige bloedzuigers als beste vriend'

Zaanstad - Voor een buitenstaander zijn het glibberige griezels. Maar voor de patiënten van dokter Aislou Guiliazova de beste vriendjes. Al 27 jaar houdt de Russisch-Nederlandse arts zich bezig met bloedzuigertherapie. Vanuit het hele land komen uitbehandelde patiënten naar haar praktijk voor Hirudotherapie aan de Hemkade in Zaandam. Guiliazova legt een warm doekje op het been van de patiënt. Ze heeft na onderzoek vastgesteld dat de man trombose heeft en haar verwachting uitgesproken over het resultaat van de behandeling. ,,Zo, deze plek gaan we even aantrekkelijk maken voor de bloedzuigers.'' Ze grijpt een van de beestjes die rondzwemmen in een kom, stopt 'm in een klein potje en plaatst 'm zorgvuldig op het trombosebeen. Ze haalt nog enkele beestjes uit het water. De man weet inmiddels wat hem te wachten staat. De 'levende naalden' zuigen zich vast op de huid, spuiten via het speeksel biologisch actieve stoffen in het bloed van de patiënt en zuigen zich daarna vol. Straaltjes bloed sijpelen langs het been van de patiënt, wanneer de vampiertjes zich later van de huid laten vallen. Guiliazova maakt het been schoon en brengt een smeerseltje tegen de jeuk aan. ,,De eerste keer vinden mensen het altijd een beetje eng'', zegt de arts. ,,Maar daarna beschouwen ze de bloedzuigers als hun vriendjes. De behandeling is nagenoeg pijnloos. In het begin heb je even een brandnetelgevoel, maar dat trekt snel weg.'' Hoewel de Hirudotherapie al 3000 jaar oud is, is die in Nederland nauwelijks bekend. Guiliazova is de enige arts in de Benelux die patiënten behandelt met medicinale bloedzuigers. In landen als Rusland, de Verenigde Staten, Israël, Engeland, Frankrijk en Duitsland is de Hirudotherapie populair. Twintig jaar lang werkte Guiliazova als arts in Rusland. Ze vertelt dat haar oma vanaf haar 40e aan een hartziekte leed, maar nooit medicijnen slikte. Ze gebruikte altijd medicinale bloedzuigers en had een gezond, gelukkig en lang leven. Een klein wonder, besefte haar kleindochter. Ze ging ze zich in de Hirudotherapie verdiepen. Las er veel boeken over, maakte analyses, verrichtte eigen onderzoeken. Op basis daarvan raakte ze er steeds meer van overtuigd dat deze traditionele natuurgeneeswijze voor veel kwalen meer perspectief biedt dan de moderne geneeskunde. ,,Het belangrijkste is dat je de oorzaak van een ziekte opspoort'', zegt de arts. ,,Veel kwalen ontstaan vanwege een slechte doorbloeding van het lichaam. Het speeksel van bloedzuigers bevat bijna honderd biologisch actieve stoffen, waaronder hirudine. Dat zorgt ervoor dat het bloed wordt verdund, waardoor stolsels verdwijnen. Ook zijn er stoffen die zorgen voor pijnvermindering, infectiebestrijding en bloedvatverwijding.'' Een groot aantal klachten is volgens Guiliazova door middel van Hirudotherapie geheel of gedeeltelijk te verhelpen: hoofdpijn, migraine, chronische pijn in rug, arm of been, RSI, trombose, bepaalde vormen van artrose, reuma, fibromialgie, sportblessures, hoge bloeddruk, hartkwalen, vernauwingen van slagaderen, depressies, spataderen en ga zo maar door. Guiliazova is ervan overtuigd dat toepassing van 'de levende naald' tot betere resultaten leidt dan wanneer de patiënt pillen slikt met dezelfde werkzame stof. ,,Het gebruik van bloedzuigers heeft een veel effectievere werking. De beestjes pompen in en zuigen uit op specifieke plekken in het lichaam waar de doorbloeding is verstoord. Op welke 'punten' de bloedzuigers worden ingezet, dat is de kundigheid van de arts. Ik heb hiervoor een eigen methode ontwikkeld'', zegt de Hirudotherapeute. Ze krijgt veel patiënten die in het reguliere circuit zijn uitbehandeld en die via het mond-tot-mondcircuit bij haar aankloppen. Veelal met succes. Ze pakt de dossiers erbij en bladert erdoorheen. Geeft enkele anonieme voorbeelden. ,,Kijk deze patiënt heeft een ernstige vorm van reuma. Kwam ten einde raad bij mij. Slikte 12 pillen per dag. Na 5 behandelingen gebruikte hij nog 5 pillen. Nu slikt hij er nog 1 à 2 sporadisch, en hij heeft veel minder pijn. Nog een paar behandelingen en dan denk ik dat hij van de pijn af is.'' Ze bladert door. ,,Deze vrouw is geopereerd aan een hernia en het heeft niet geholpen. Een beknelde zenuw in de onderrug. Ze kwam hier met 8 pillen tegen de pijn per dag, na 3 behandelingen slikte ze nog maar 2 à 3 pillen en na 5 keer is ze van de pillen af.'' En zo haalt ze nog diverse voorbeelden aan van mensen die baat hebben gehad bij haar behandeling. Maar zo lyrisch als veel patiënten zijn over de behandeling, zo sceptisch zijn veel van haar collega's uit het reguliere circuit. Het blijkt een heel gevoelig onderwerp. Guiliazova vindt dat ze van veel van haar collega's niet het respect krijgt dat ze verdient. De meeste van hen zien niets in de Hirudotherapie. ,,Daardoor worden mensen huiverig om zich door mij te laten behandelen. Het punt is dat die artsen totaal niet weten hoe Hirudotherapie in elkaar zit. Slechts een kleine groep artsen staat open voor wat ik doe.'' Guiliazova pakt de papieren er weer bij. Laat haar Russische artsendiploma zien. Inmiddels mag ze zich ook Nederlandse arts noemen. Anderhalf jaar geleden studeerde ze af aan de VU. ,,Mensen die bij mij komen, hoeven niet bang te zijn dat ik valse hoop bied. Ik onderzoek het ziektebeeld en stel een diagnose. Op basis daarvan doe ik een reële prognose voor het resultaat van de behandeling. En in negentig procent van de gevallen is die prognose juist. Vraag het mijn patiënten.'' Buiten, voor de deur van het gebouw, staat een kunstwerk. Een bloedzuiger op een voetstuk.

Gemaakt door een patiënte, uit dankbaarheid. Het is voor Guiliazova de ultieme blijk van erkenning.

'Pijn dat is het ergste wat er is!'

Gijs Visseur uit Zaandam verrichte als vrijwilliger hand- en spandiensten bij de Voedselbank. Maar het sjouwen met kratten viel hem steeds zwaarder. Hij had pijn aan zijn handen en schouders. ‘Op het laatst had ik bijna geen kracht meer in mijn handen en kon ik geen kratten meer tillen. Toen ben ik gestopt.’

Hij liet zich behandelen door een acupuncturist, maar dat hielp niet. Visseur besloot contact op te nemen met Dr.Guiliazova. De Russische arts was geen onbekende voor hem “Twee dochters van me zijn met bloedzuigertherapie behandeld. Beiden hebben baat gehad bij de behandeling.”

Ook bij Gijs Visseur hebben de vampiertjes van ‘Dr.Aislou’ hun helende werk gedaan. Visseur is inmiddels af van de pijn in zijn linkerarm. De bloedzuigers worden nu ingezet op zijn rechterarm en op zijn rug.

Als het bloed beter doorstroomt, gaan de zenuwbanen weer functioneren. En dat heeft tijd nodig, weet Visseur “Een lichamelijk proces wat jaren aan de gang is, los je niet zomaar één twee drie op. Maar ik ga nog steeds vooruit.”

Cees Tichelaar uit Zaandam runde jaren lang café annex koffiehuis Lamers in Zaandam. Helse pijnen hinderden hem steeds meer bij het werk achter de tap. “Ik kon op een gegeven moment nauwelijks meer lopen of staan. Ik moest met een café kappen, ik trok het niet meer.” Na diverse doktoren te hebben geraadpleegd werd in het ziekenhuis ontdekt dat hij osteoporose (botontkalking) had. “Daar bleek dat mijn ruggenmerg flink in elkaar was gezakt. Ik zat onder de morfinepillen. Het was één doffe ellende.” Tom Kistjes, directeur van de kinderboerderij in Zaandam, raadde hem aan om de Dr.Guiliazova te bellen. Dat bleek een gouden tip. In de praktijk aan de Hemkade vond hij de weg naar genezing. “Na negentien behandelingen ben ik van de morfinepillen af”, zegt de Zaandammer. “Bovendien heb ik geen bloeddruk meer.” Tichelaar kan inmiddels weer een flink eind wandelen. “Als de zenuwbanen zich herstellen, moeten de botten weer kalk gaan aanmaken.” Over een paar maanden laat hij daarom een scan maken in de VU. “Ik ben enorm blij dat ik geen meer pijn heb. Want pijn, dat is het ergste wat er is!”

Meer informatie: Centrum Hirudotherapie, Hemkade 51, Zaandam, tel: 075-6125209; Internet: www.bloedzuigers.tk; Sommige ziektekostenverzekeraars vergoeden de kosten voor Hirudotherapie in een aanvullend pakket. Aislou Guiliazova: ,,De eerste keer vinden mensen het altijd een beetje eng. Maar daarna beschouwen ze de bloedzuigers als hun vriendjes.''

(Bron: Dagblad Zaanstreek)

Noord Hollands Dagblad - Zaterdag 19 augustus 2006 - Door Eugène Staffhorst

Deze website is auteursrechtelijk beschermd.