Bloedzuiger geeft veel meer dan hij neemt

In Nederland wordt het nauwelijks serieus genomen, maar onderzoek toont aan dat therapie met behulp van bloedzuiger wel degelijk werkt.

Bloedzuigers als remedie tegen allerlei kwalen. Het lijkt thuis te horen bij kwakzalvers in de middeleeuwen, toen de tandentrekker spreekuur hield op de kermis en heelmeesters vooral van laxeren en aderlaten hoge verwachtingen koesterden. Maar, zo blijkt, dat ligt toch genuanceerder. De moderne wetenschap heeft vastgesteld dat onze voorvaders zo dwaas nog niet waren. De bloedzuiger maakt zijn rentree, ook in Nederland. In Zaandam heeft Aislou Guiliazova – las arts afgestudeerd in Rusland en Nederland – een praktijk in Hirudotherapie. Die naam is ontleend aan de Hirudo medicinalis, de medicinale bloedzuiger. Het is er vrij druk, zegt ze, hoewel Nederlanders in het algemeen nog niet erg open staan voor deze ongebruikelijke wijze van behandeling. Ze hoopt dat daar verandering in komt door publicatie van een boek waaraan ze werkt. In verschillende landen, waaronder haar vaderland Rusland, wordt helemaal niet raar tegen de bloedzuigertherapie aangekeken. Ze groeide er zelf mee op en specialiseerde zich in het onderwerp aan een universiteit. De Hirudo medicinalis is een worm die tot vijftien centimeter lang kan worden en zich voornamelijk ophoudt in ondiep water. Hij leeft van het bloed van allerlei organismen. Het beestje bijt zich vast in de huid van zijn ‘slachtoffer’ en zuigt zich vol. Eenmaal verzadigd laat hij zich vallen, hij kan dan weer jaren vooruit. Als je het op deze manier beschrijft, is de bloedzuiger niet meer dan een parasiet, een klein vampiertje. Maar zo mogen we het van Dr. Guiliazova niet zien. Een bloedzuiger is eerder een donor dan een vampier, is haar stellige overtuiging: hij geeft meer dan hij neemt. De worm spuit zijn speeksel in het bloed, en daarmee een scala aan stofjes die heilzaam kunnen werken op het menselijk gestel. “Natuurlijke bloedverdunners, bloedvatreinigingen, onstekingsremmers, pijnstillers, enzymen, die klontjes in het bloed en cholesterolverdikkingen opruimen. Hirudine, chemotripsine, destabilase – er zijn in het speeksel al meer dan honderd werkzame stoffen ontdekt. Bloedzuigers zijn uitstekende minibiologische farmaceutische fabriekjes.”

In haar praktijk krijgt de Russische arts patiënten met uiteenlopende klachten, van hoofdpijn, rugpijn, sportblessures en trombose tot rsi, depressie en beginnende dementie. Ze stelt de diagnose en als ze verwacht dat de therapie in het betreffende geval iets kan betekenen, mag de patiënt de behandeling ondergaan. De eerste keer is dat voor velen wel een eng moment. “Maar dan merken ze dat het niets voorstelt. Na een of twee behandelingen hebben ze het soms over ‘mijn vriendjes’.”

Eindhovens Dagblad - 04-10-2006 - Johan Otten